En we spelen vrolijk verder...

Ik heb vanmorgen de resterende competitieduels afgerond en we gaan de play-offs in dames en heren. Na 30 competitiewedstrijden is dit de uiteindelijke stand:

Nachtwedstrijden gespeeld

Ik kwam thuis van het uitgaan, en ondanks het nuttigen van diverse alcoholische versnaperingen bekroop mij het gevoel om nog even een half uurtje te gaan FM'en. Zo gezegd, zo gedaan, en dit zijn de uitslagen die ik gisteren behaalde. Ik ben vooral trots op het binnenhalen van de Champions Cup door die 7-2 uitoverwinning op de Pumas.

De tactiek

Er zullen zeker mensen zijn die zich afvragen hoe ik die leuke resultaten allemaal zo behaald heb. Het antwoord is een home-made tactiek, mijn 4-4-2 Rapid. De tactiek lijkt op een doodnormale 4-4-2 formatie, maar deze tactiek is samengesteld om de sterke punten van iedere individuele speler het best tot zijn recht te laten komen. Dit betekent dus ook dat de tactiek per wedstrijd en per selectie kan worden aangepast wanneer ik voor een positie niet twee vergelijkbare spelers tot mijn beschikking heb.

De tactiek is samengesteld volgens het OVUR-model. OVUR is een simpele afkorting, die staat voor een bepaald model dat je altijd in ogenschouw moet nemen wanneer je een tactiek maakt. OVUR staat voor:
- Oriënteren
- Voorbereiden
- Uitvoeren
- Reflecteren

Dit zijn ook de stappen die je neemt wanneer je een tactiek maakt. Je begint met het oriëntatieproces. Je bekijkt je selectie, het aanwezige spelersmateriaal. Je bekijkt in deze fase alleen maar op welke posities de beschikbare spelers kunnen spelen, meer niet. Aan de hand van de beschikbare spelers selecteer je een formatie. Als je bijvoorbeeld veel centrumverdedigers hebt maar amper vleugelspelers dan is een 4-3-3 geen logische optie, maar lijkt een 3-5-2 of een 5-3-2 een stuk logischer.
De volgende stap in het proces is voorbereiden. Dit is meest belangrijke stap in het gehele proces. Dit is de stap waar je de team- en individuele instructies gaat instellen aan de hand van de attributen van de spelers in je selectie. Hierbij kun je gebruik maken van de onderstaande gidsen over de verschillende instellingen die FM kent. Neem rustig de tijd en bedenk eventueel ook welke nieuwe spelers je moet halen om de tactiek effectief te laten werken over een vol seizoen.

De uitvoerfase bestaat uit het spelen van wedstrijden om te zien of je theoretische opzet in de praktijk ook geslaagd is. Het valt terdege aan te raden deze wedstrijden in het voorseizoen te spelen en niet halverwege de competitie in officiële duels met nieuwe formaties en tactieken te gaan experimenteren. Om een beetje een goed beeld te krijgen van de tactiek speel je 4 of 5 oefenwedstrijden tegen ploegen van verschillend kaliber. Zorg dat je zowel tegen zwakke als sterke ploegen hebt gespeeld. Zo kun je zien of je ploeg zowel aanvallend als verdedigend goed in elkaar steekt.

De laatste fase in ons ontwikkelingsmodel is de reflectiefase. Welke lessen hebben we geleerd aan de hand van de gespeelde wedstrijden? Past de tactiek niet bij de spelers die je tot je beschikking hebt, of komen de spelers door gebrek aan training tekort om jouw opdrachten uit te voeren? Misschien moest die achterhoede door een gebrek aan snelheid toch iets minder ver naar voren toe? Deze fase is de fase waarin jij je als manager over dergelijke details gaat buigen en de laatste aanpassingen maakt aan je tactiek. In feite zou je kunnen zeggen dat je de reflectiefase voor iedere wedstrijd opnieuw moet doorlopen, omdat je iedere wedstrijd weer andere spelers tot je beschikking hebt staan, die ervoor zouden kunnen zorgen dat je fraai uitgedokterde plannetje in het water valt. Daarom raden wij aan om deze laatste fase uit ons OVUR-model voor iedere wedstrijd opnieuw te doorlopen. Het is wellicht meer werk, maar zal ook zeker zijn vruchten afwerpen.

In de bovenstaande tactiek ligt de nadruk op drie spelers. De spits, de AMC en de AML. De spits fungeert als targetman en zal de bal voorin vast moeten kunnen houden, terwijl de AMC en de AML de creatieve spelers zijn die voor de openingen en de steekpasses moeten zorgen. Met spelers als Samir Nasri, Rafael Arles Castillo en Nehemias Zelaya heb ik ook drie creatieve spelers tot mijn beschikking om op die positie te kunnen spelen.

Het enfant terrible

Het verhaal van Nehemias Zelaya is dat van het lelijke eendje. Een scout zag het knulletje een paar jaar geleden voetballen op een stuk braakliggend terrein in een sloppenwijk in El Salvador. Zelaya speelde op versleten voetbalschoenen, vijf maten te groot en opgevuld met kranten. De scout was terstond verliefd op het straatschoffie met zijn onnavolgbare dribbels. Hij legde Zelaya's 'schone kunsten' op film vast en stuurde het beeldmateriaal naar een plaatselijke club, die faam geniet als een kweekvijver van jong talent.

De technisch directeur van de club schoof de video aanvankelijk terzijde. Maar toen hij na lang aandringen van de scout toch de band afdraaide, kon hij zijn ogen niet geloven. Hij stuurde direct geld op voor een betere filmcamera. Na het zien van de tweede opnamen was hij overtuigd: dit is een uniek talent. Hij liet Zelaya en zijn ontdekker overkomen. Wat de TD 'voorgeschoteld' kreeg imponeerde, maar verontrustte tegelijkertijd. Het zestienjarige knulletje bleek wees. Werd samen met zijn zus en twee broers door oma opgevoed. Hun alleenstaande moeder was drie jaar eerder aan kanker overleden en het geheim wie hun verwekkers waren, nam ze met zich mee het graf in. Ook bleek Zelaya ernstig ondervoed.

Maar na enige tijd van aansterken raakte Zelaya kerngezond. Over Zelaya's sterke punten hoeft de TD van zijn voormalige club niet lang na te denken: een onwaarschijnlijk hoog voetbal-IQ, een fabelachtig balgevoel, een sterk schot in de benen en duizelingwekkende dribbels. Na twee jaar vol succes in het eerste volgde dan de transfer naar het Amerikaanse Colorado Rapids, waar Zelaya een regelrechte sensatie bleek te zijn. Met schitterende passeerbewegingen en onnavolgbare dribbels ontpopte de kleine dribbelaar zich tot een van de smaakmakers van de MLS-club. Zijn fantastische doelpuntengemiddelde leverde hem direct een plek op in de harten van de fans.

Tegelijkertijd zagen de fans ook de mindere kanten van het Salvadoraanse straatschoffie. De keiharde overtredingen, het natrappen, de Schwalbes en de scheldpartijen, resulterend in maar liefst 4 rode kaarten en 13 gele kaarten.

Het volgende incident typeert de speler nog het beste. Het is 29 mei 2005. Nehemias Zelaya schiet de Colorado Rapids naar een 2-1 voorsprong in de uitwedstrijd tegen de Dallas Burn, trekt zijn shirt uit en loopt daar een kleine minuut mee te zwaaien om zijn goal uitbundig te vieren. Hij krijgt daarvoor onvermijdelijk een tweede gele kaart. De Salvadoraan kan er op dat moment niet mee zitten. Hij loopt juichend het veld af, maar als hij eenmaal aan de kant zit, ziet hij hoe Gibbs knap gebruikmaakt van de man-meer-situatie en Dallas weer naast de Rapids schiet. Pas dan dringt het besef door bij Zelaya dat hij misschien wel wat doms heeft gedaan en de aanstaande overwinning van Colorado in gevaar heeft gebracht. Het loopt goed af voor zijn club, Dallas scoort niet meer en supersub Jamar Beasley bezorgt de Rapids de overwinning. Toch is dat incident illustratief voor de Salvadoraanse voetballer. Een geniale nummer 10, maar ook een onberekenbare speler die zichzelf en zijn ploeg in moeilijkheden kan brengen. Meestal overstijgen zijn pluspunten echter zijn minpunten in ruime mate, Zelaya is vooral de man van de opwindende dribbels, slimme steekpasses, geniale vrije trappen en koele penalty's.

Na een avondje stevig doorspelen...

Ik heb nu een wedstrijdje of 25 gespeeld, en dit zijn de aankopen die ik tot nu toe heb gedaan. Het transferbudget is er helemaal doorheen gejaagd, maar ik heb er wel een paar toppertjes voor teruggekregen.



Er zijn ook een aantal spelers opgerot, de meesten voor niks. Toch handig dat je nooit een afkoopsom hoeft te betalen in de States, dat maakt het heerlijk om spelers te dumpen wanneer je ze niet meer nodig hebt.





De resultaten vallen niet tegen.

Mijn nieuwe FM-game

COLORADO RAPIDS

Het Amerikaanse Colorado Rapids. De ploeg heeft een miljoentje of 6 aan transfercentjes. Erg handig, want in de States hebben ze een leuk competitiesysteem in elkaar gedraaid. Je kunt er onbeperkt buitenlanders opstellen, zolang je selectie maar niet meer dan 26 spelers bevat, waarvan er maar 18 ouder mogen zijn dan 23 jaar en er mogen maar 3 Senior Internationals in je team zitten. Spelers kun je gratis en voor niks ontslaan en je kunt spelers van andere MLS-clubs alleen maar ruilen of overnemen door een draftpositie af te staan. Ook is er in de MLS een salarycap ingevoerd, hetgeen betekent dat je maar een bepaald maximumsalaris per ploeg mag uitgeven. Aangezien je echter geen maximum aan buitenlanders hebt kun je wel in de buurlanden van de VS goedkoop shoppen. Vooral in Guatemala, Honduras, El Salvador en Costa Rica loopt een hoop talent rond. In deze game heb ik bovendien met een .DDT een aantal Colombiaanse clubs geretained. Goedkoop talent zat dus.

Grand opening

Dames (?) en heren,

Dit weblog zal ik af en toe gebruiken voor het toelichten van mijn FM prestaties, aangezien ik te lui ben om er op een forum een apart topic voor te gaan maken. That's all.